Informatietechniek & Organisatieadvies
Over de zin en onzin van Black Friday kunnen we lang of kort zijn, maar wij vinden het gewoon heel leuk om ook ‘iets’ te doen.
Onze speciale aanbieding: neem voor 1 december contact met ons op voor een kennismakingsgesprek bij jou op locatie* en krijg een zakje gemalen koffie cadeau!
Donderdag 21 november mag ik een rondetafelgesprek leiden tijdens iapp’s Europe Data Protection Congress. Ik wil het gaan hebben over ‘Celebrities as data subjects’. Niet dat ik daar speciaal verstand van heb (niet met beroemd zijn en ook niet met het hebben van gegevens van beroemdheden), maar ik denk dat de omgang met de privacy van ‘bekende mensen’ wel kan bijdragen aan een beter begrip van wat privacy inhoudt en hoe gegevens beschermd moeten worden.
Dit artikel gaat overigens niet over paparazzi en roddelbladen. Het gaat ook niet over selfies en social media accounts. Ondanks dat dat zeker interessant is en hoort bij ‘privacy van beroemdheden’ (of zelfs het beroemd worden doordat je een groot deel van je privé-leven publiekelijk deelt…).
Wat dan wel?
Ten eerste: celebrities als data subjects in reguliere gegevensbestanden.
Net als andere, minder beroemde mensen, zijn celebrities mensen die ergens wonen, een smartphone gebruiken in hun persoonlijke leven en soms medische hulp nodig hebben.
Hun gegevens zijn veelal terug te vinden in dezelfde bronnen die gebruikt worden voor ‘gewone mensen’. Met hetzelfde beschermingsniveau. Sterker nog, als het beschermingsniveau niet hetzelfde is, zijn de celebs waarschijnlijk béter beschermd .
Het snuffelen in dossiers van beroemdheden en het uitkomen daarvan is nog maar het topje van de ijsberg. Ervan uitgaande dat waarschijnlijk bij de gemiddelde beroemdheid meer mensen geïnteresseerd zijn in hun privacy-gevoelige informatie, zou je kunnen zeggen dat het beschermingsniveau daadwerkelijk hoger moet liggen dan bij ‘gewone mensen’.
Maar terwijl ‘gewone mensen’ weliswaar minder interessant zijn voor grote groepen nieuwsgierigen, wil dat niet zeggen dat helemaal niemand hun dossier zou willen inzien. Denk aan jaloerse partners, stille aanbidders, boze buren, vrienden van vroeger, leerlingen, cliënten, collega’s, ouders van klasgenootjes van de kinderen…Ook als dit zonder kwade bedoelingen is, zou het niet moeten gebeuren.
Daarmee komen we bij het andere punt: wat zegt de omgang met de gegevens van beroemdheden over privacy-bewustzijn? In hoeverre is het ‘normaal’ en maatschappelijk geaccepteerd om nieuwsgierig te zijn? Moeten beroemdheden dan maar accepteren dat dat de prijs is die ze betalen voor hun naamsbekendheid?
Hebben beroemdheden minder recht op privacy dan andere mensen? En hun familie? Daarbij kan ook nog meespelen of het om een persoon met een voorbeeldfunctie gaat en of er publieke belangen gemoeid zijn met de persoonlijke beslommeringen en correspondentie van betreffende persoon.
Maar dan zitten we er nog steeds mee dat die gegevens daar blijkbaar niet voldoende tegen beschermd zijn. Dus ook niet voor mensen die met een minder groot, maar daarom niet persé minder geïnteresseerd ‘publiek’ te maken hebben.
Samengevat zijn de vragen die ik graag beantwoord zou zien:
Onze zomer was heerlijk, we zijn zelfs in een Oostenrijks bergdorp op een fantastische verzameling koffiemolens gestuit. Vol inspiratie gaan we dit najaar weer aan de slag.
Onderwerpen waar we ons recent professioneel mee bezig hebben gehouden (naast vakantie vieren) zijn onder andere process mining en data integratie. We zijn geïnteresseerd in het (leren) werken met deze technologiën en de bredere inzetbaarheid van de onderliggende concepten voor bedrijven van verschillende omvang. Daarnaast is er nog wat corporate responsibility op ons pad gekomen, wat ons mooi de gelegenheid gaf om after hours nog wat te filosoferen over ethiek.
De komende maanden gaan we ons enerzijds bezig houden met lopende projecten zowel voor onze Koffiemolen-klanten als voor de werkgevers die we daarnaast allebei ook hebben, anderzijds gaan we ons best doen om Koffiemolen meer ruimte te geven.
We hebben er zin in!
Een ouderwetse handkoffiemolen zoals het exemplaar dat wij een paar dagen geleden kregen, wordt tegenwoordig niet veel meer gebruikt. Het is makkelijker om gemalen koffie te kopen of een elektrische molen te gebruiken. Gemalen koffie verliest zijn smaak sneller dan hele bonen, maar de koffie uit een handmolen is vanwege de ongelijke grootte van de korrels niet geschikt voor filterkoffie. Je kunt er wel pruttelkoffie mee zetten.
En wat doen we bij Koffiemolen Informatietechniek & Organisatie-advies?
We krijgen vragen en problemen, we malen tot we bruikbare substantie hebben, dan moet het nog even pruttelen en we hebben een sterk eindproduct. Koekje erbij?
Q: Wat zetten we in ons eerste nieuwsbericht?
A: Moet er een eerste bericht zijn?
We moeten ergens mee beginnen en dat is dan het eerste bericht.
Hello world? I’m using WordPress?
Dus, daar zijn we dan. Koffiemolen Informatietechniek & Organisatie-advies. Met het eerste advies aan onszelf. Vanaf nu schrijven we alleen nog nieuwsberichten als we iets te melden hebben.
